ดั่งดวงใจมาเฟีย

“ขอบคุณนะ ที่ช่วยชีวิตฉันอีกครั้ง” ลินดากล่าวอย่างเบาเสียง สายตาของเธอมองจ้องไปยังแสงไฟในเมืองไกลลิบ แต่หัวใจของเธอกลับสั่นไหวเพราะผู้ชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

“เธอคือสิ่งเดียวที่ฉันห่วงมากที่สุดในตอนนี้” ดาเมียนเอ่ยตอบ สายตาของเขาจับจ้องลินดาด้วยความอ่อนโยน เขายกมือขึ้นแตะที่ใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา ราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป

ลินดาสัมผัสถึงความอบอุ่นจากมือของเขา มือที่เคยเป็นอันตรายสำหรับหลายคนกลับกลายเป็นมือที่ปกป้องเธอในทุกครั้ง เธอหันไปมองดาเมียนอย่างเต็มตา ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นก่อตัวขึ้นในใจ

ในที่สุดพวกเขาก็ขยับเข้าใกล้กันจนไม่เหลือช่องว่าง ระยะห่างระหว่างพวกเขาหายไป มือของดาเมียนประคองเธออย่างทะนุถนอม ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงมาเบา ๆ และจุมพิตเธออย่างนุ่มนวล มันเป็นสัมผัสที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและความหลงใหลที่อัดอั้นมานาน ในคืนนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยกั้นขวางพวกเขาหายไป

ลินดารู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงและแรงดึงดูดอันลึกลับที่พันผูกเธอไว้กับดาเมียนอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ทุกอณูของร่างกายของเธอตอบสนองต่อการสัมผัสของเขาอย่างห้ามไม่ได้ แม้เธอจะรู้ดีว่าความสัมพันธ์นี้อันตรายแค่ไหน แต่เธอก็ไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้อีกแล้ว

ตลอดทั้งคืนที่พวกเขาใช้ร่วมกัน บทสนทนาไม่ได้เกิดขึ้นมากนัก แต่สายตาและการสัมผัสบอกทุกสิ่งทุกอย่าง ดาเมียนมองลินดาราวกับว่าเธอคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา ความเงียบและความอ่อนโยนที่เขามอบให้ทำให้เธอรู้ว่าเขาพร้อมจะปกป้องเธอจากทุกสิ่ง

……….

มาเป็นกำลังใจให้พวกเขาด้วยนะค่ะ❤️